ภารกิจพิเศษของนักปั่นที่
พี่แจ็ค รุ่นที่ในวงการจักรยานที่ถนั
เข้าสู่เดือนที่สี่ ร้อยกว่าวันที่นักปั่นอาสามาช่
Loading
ภารกิจพิเศษของนักปั่นที่
พี่แจ็ค รุ่นที่ในวงการจักรยานที่ถนั
เข้าสู่เดือนที่สี่ ร้อยกว่าวันที่นักปั่นอาสามาช่
read | story by Nonlany
หนึ่งเดือนกว่าๆ ผ่านไปอย่างเร็วมาก เป็นโอกาสที่หายากมากๆ ที่จะได้ปั่นจักรยานที่นี่ เนื่องด้วยเวลาและสภาพอากาศไม่อำนวย ตอนอยู่เมืองไทยก็คิดว่าอากาศหนาวๆ น่าจะปั่นจักรยานสนุก พอมาจริงๆแล้วกลับยากกว่ามากที่จะพาตัวเองออกจากห้องอุ่นๆ มาสัมผัสอากาศเย็นๆด้านนอก อุณหภูมิช่วงนี้อยู่ที่สิบกว่าองศา ใส่ชุดกันก็สามสี่ห้าชั้น ก่อนจะออกจากบ้านต้องตรวจสอบพยากรณ์อากาศทุกครั้ง เพราะหนึ่งวันอาจจะมีหลายสภาพอากาศ เราพยายามหาวันที่อากาศดี มีพระอาทิตย์ มีแสงแดด เพื่อออกมาปั่นจักรยาน เมืองที่อยู่ชื่อ Frankston เป็นเมืองที่ห่างจาก Melbourne ประมาณ 1 ชั่วโมง เงียบ สงบ คนน้อยมาก เหมือนเมืองในป่า เพราะได้ยินเสียงนกนานาชนิดส่งเสียงทักทาย จู๊กกรู่ๆ จุ๊บจิ๊บๆ กรูๆ ฯลฯ นกหลากสีสันบินมาทักทาย ที่ริมอ่าวเราเจอนกนางนวลบินโ้ต้ลมเป็นฝูงใหญ่ ครั้งนี้ไม่ได้เอาจักรยานมาด้วย เพราะที่ รร. มีจักรยานให้ แต่กว่าจะได้ปั่นก็ต้องเอาจักรยานมาปะยาง สูบลม หยอดน้ำมัน ทำความสะอาดก่อน จักรยานหลายคันถูกเก็บไว้ในตู้ ประมาณว่าไม่ได้ถูกใช้งานเลย แต่ส่วนใหญ่ยังอยู่ในสภาพที่ใหม่มาก หลังจากฟื้นชีวิตจักรยานแต่ละคันแล้ว ที่ขาดไม่ได้คือ หมวกกันกระแทก หรือ หมวกจักรยานนั่นเอง ที่นี่มีกฏว่าทุกคนที่ปั่นจักรยานต้องใส่หมวก ตอนนี้มีจักรยานแล้วแต่ยังไม่มีหมวกก็เลยยังปั่นไม่ได้ เราตั้งใจจะไปเที่ยว Melbourne […]
read | story by Nonlany
เป็นตัวแทนร้านมาร่วมพายเรือเก็บขยะกับอาจารย์ปริญญา ถามว่าพายเรือเป็นไหมตอบเลยว่าไม่เป็น มีเวลาหัดและฝึกซ้อมแค่สองอาทิตย์แล้วลุยเลยลงแม่น้ำเจ้าพระยา พายเรือเฉลี่ยวันละ 40 กิโลเก็บขยะถามว่าหนักไหมถ้าไม่ฝึกมาก็โหดมาก ตอนนี้ถึงศาลาว่าการปทุมธานี รวมระยะ ณ ตอนนี้ได้ 305 กม. จาก 400 กม. ผ่านมา 9 วันแล้ว อีก 2 วันก็พายถึงธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ ขยะที่เก็บได้แต่ละวันนั้นเยอะมาก เก็บขยะในน้ำนั้น เหม็นมาก ทุกกอผักบุ้งที่ลอยน้ำมามีขยะ ขยะที่เจอส่วนใหญ่ขวดน้ำ ขวดเครื่องดื่มชูกำลัง กล่องโฟมกล่องนม ชามโฟม กระป๋องยาฆ่าแมลง รองเท้า ขยะที่มัดเป็นถุง แพมเพอร์ส และ กระทง แต่ละพื้นที่ก็เจอขยะที่แตกต่างกันไป ขยะที่เจอเยอะสุดก็คือรอบเกาะเมืองอยุธยารองลงมาก็ชัยนาท ที่เจอน้อยสุดก็ปทุมธานี นอกจากเรื่องขยะเหม็นๆ เรายังเจอเรื่องดีๆ ที่น่ารักอีกมากมาย หลายพื้นที่บรรยากาศดีมากๆ เห็นแล้วคิดต่อเลยว่าทำการท่องเที่ยวได้ บรรยากาศยามเช้า และยามเย็น กลางสายน้ำเจ้าพระยา เราเคยเห็นแต่หาดทรายในทะเล เรามีหาดทรายสวยสวยในแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย ที่สิงห์บุรีเราเห็นเด็กเด็กเล่นน้ำที่ริมหาดทราย บรรยากาศขายทะเลเลยนะเพียงแต่ไม่มีต้นมะพร้าว เป็นจังหวัดที่อยากกลับมาอีกครั้งเพราะคนที่นี่น่ารักและใจดีมาก กิจกรรมในพื้นที่ก็สนุกมากด้วย เคยไปอยุธยาหลายครั้งก็ได้แต่นั่งรถปั่นจักรยานแต่คราวนี้ได้พายเรือในคลอง วิวมุมในคลองสวยมาก […]
read | story by Nonlany
มาปั่นกี่ทีก็ยังหลงรัก ถึงแม้ความเขียวครึ้มจะลดลงไปมากแต่ก็ยังถือว่ามากกว่าหลายที่ ทางปูนที่คดเคี้ยวเลี้ยวผ่านบ้าน ทะลุผ่านหมู่บ้าน ข้ามไปออกวัด ถ้าไม่บอกอาจคิดว่าอยู่บางกระเจ้า ธรรมชาติได้ใจจริงๆ แต่เส้นทางนี่สิคล้ายกันไปหมด วันสำรวจไปเส้นนี้ พอปั่นทริปจริงก็เลี้ยวอีกทาง สรุปง่ายๆคือ หลง + ลืม นั่นเอง ก็ที่นี่ไม่ใช่ถิ่นเรานี่น่า โชคดีก็ว่าได้ที่วันนั้นติดต่อไปแล้วพี่บูลย้ายตารางเวลางานให้ แค่บอกว่าอยากไปจุดหมายไหน รวมระยะทางกี่ กม. ภายในกี่ ชม. จำนวนผู้ร่วมทริปกี่คน มีความชำนาญการปั่นมากแค่ไหน แล้วพี่ก็จัดให้ เพราะทุกตรอกซอย ทางปูนทุกแยก พี่ไปสำรวจมาหมดแล้ว และยังมีทริปออกทุกสัปดาห์ วันหยุด วันธรรมดา เวลาไหนนัดมาพี่จัดให้ใครไม่มีจักรยานก็เช่าได้นะ เริ่มออกปั่นที่หน้าบ้านพี่ น้องคนนี้มาช้าไปหลายชั่วโมง กว่าจะล้อหมุนก็บ่าย 4 แล้วตามพี่มานะ พี่คัดเส้นทางสวยๆ ไว้ให้แล้ว พี่บอกว่าต้องรีบชวนเพื่อนมาปั่นเที่ยวนะบรรยากาศแบบนี้ไม่รู้จะอยู่อีกนานแค่ไหน บ้านพี่ยังต้องย้ายเพราะเจ้าของที่ขอคืนริมทางรถไฟก็เริ่มขยายถนน หมู่บ้าน ตึกแถว คอนโด เพิ่มขึ้นเยอะเลย จากตลิ่นชันเข้าฉิมพลี เส้นทางที่ปั่นเป็นตรอก ถ้าจักรยานสองคันสวนกัน อีกฝั่งต้องหยุดให้ผ่านก่อน เป็นทางปูนตัดหลังหมู่บ้าน ยังมีพื้นที่สีเขียวแต่ดูเหมือนถูกทิ้งร้างเป็นเส้นทางที่คนพื้นที่ใช้สัญจรไปมา ออกอีกทีก็ราชพฤกษ์ แค่ลอดใต้สะพานก็มุดเข้าซอยอีกแล้ว ช่วงนี้มีแต่สวนอย่างเดียว ออกอีกทีโน่นเลยสาย 1 ทางส่วนใหญ่จะเป็นแผ่นปูน ไม่มีที่กั้นบ้าง มีด้านเดียวบ้าง อีกข้างว่างเปล่า ถ้ามือใหม่มาต้องระวังเรื่องการทรงตัว จากสาย 1 ก็มาถึงวัดจำปาใกล้นิดเดียวมีชุมชนที่น่าเที่ยวชื่อเกาะศาลเจ้า แต่เราเลือกที่จะตรงไปที่ทางปูนริมคลอง น้ำช่วงนี้ดูสะอาด บรรยากาศบริเวณนี้ก็น่าปั่นจักรยาน ไม่ค่อยเห็นเรือผ่าน สงบเงียบเหมาะแก่การปั่นผ่อนคลาย เราว่าทางสวยเลยละ ต้องมาให้ได้ วันที่มานี่ไม่เจอใครเลย คลองลัดมะยมหลายคนได้ยินชื่อแล้วอาจจะรู้สึกคึกคักอลหม่าน เป็นตลาดน้ำที่เติมโตขยายไปถึงเฟสห้าแล้ว แต่ที่จะแนะนำอยู่ต้นๆทาง ก่อนถึงความว้าวุ่น เป็นแบบเดิมๆแรกรุ่นคนท้องที่ บางคนพายเรือมาขายส้มตำ มีที่นั่งริมน้ำลมเย็นสบาย มีเรือให้พายเล่นในบึงบัว ยังมีเรือไฟฟ้าขับเคลื่อนได้เงียบมากพาชมคลองเที่ยวสวนแก้วมังกรอีกด้วย ถัดไปอีกบึงบัวมีจักรยานน้ำต้นแบบที่ชื่อว่า ไฮโดรไบค์ ถ้าไปแล้วเจอพี่มด ผู้คิดประดิษฐ์อยู่แถวนั้นก็ขอลองได้นะ ไปลองมาปั่นเดินหน้าถอยหลังเลี้ยวซ้ายขวาถอยจอดคล้ายตอนขับรถนะ ต้องถอยหลังเข้าจอด ต่อไปจะมีทริปปั่นชมคลองนึกแล้วน่าสนุก ได้อีกประสบการณ์ ได้มุมมองสองข้างทางอีกแบบ บอกพี่มดว่าเปิดทริปเมื่อไรโทรบอกด้วยนะ ขากลับพี่พาย้อนทางเดิมเพื่อให้เราจำทางได้ ระยะทางเกือบสี่สิบกิโลเมตร ผ่านไปอย่างรวดเร็วมาก แค่ 3 ชั่วโมง ก็กลับมาถึงจุดเริ่มต้น ถ้าอยากไปแบบเราบ้างติดต่อตรงไปที่พี่บูลได้นะ 086-406-0110 เอาจักรยานมาเองแบบเราพี่เขาคิดแค่ 300.- ไม่รักจักรยานเข้าสายเลือดจริงราคานี้ไม่ได้หรอก ถ้าติดใจอยากเพิ่มเวลา ชั่วโมงละ 100.- เอง ตอนนี้พี่เขาไม่ได้ทำงานประจำที่ไหน ไม่มีรายได้เหมือนก่อน เวลาว่างส่วนใหญ่ก็ใช้ไปกับการปั่นสำรวจทาง หาเส้นทางสวยๆหลายคนอาจคิดว่าทำไมต้องจ่ายเงิน ทำไม่บอกทางแจกแผนที่มาให้ปั่นกันไปเองทำไมพี่มาหากินทางนี้ เราว่าน่าสนับสนุนดีนะ ถ้าต้องเอาเวลาไปหาทางเอง กว่าจะเชื่อมเส้นทางได้แบบนี้ คิดดูสิต้องใช้เวลากี่วัน กินข้าวไปกี่มื้อ นั่นละพี่เขาก็ต้องมีค่าใช้จ่ายเหมือนกัน ส่งเสริมให้โอกาสคนหนึ่งคนได้ทำงานในสิ่งที่รัก ดีออกนะ 🙂
read | story by Nonlany
ใช่แล้ว 11 กม. ทริปนี้ปั่นสั้นมาก สนุกเหมือนเคย ออกจากบ้านเที่ยงพอดี ปั่นไป cafe’ velodome เติมพลังก่อนขึ้นเรือข้ามฟากไปขึ้นรถไฟที่สถานีธนบุรีรอบบ่ายโมง รับตั๋วมาดู กาญจนบุรี บ่ายสองครึ่ง ออกตั๋วให้ผิดนิหน่า รถไฟก็ใกล้ออกแล้ว เพราะขบวนที่กำลังจะออกนี่ละ รีบไปเปลี่ยนตั๋ว พับจักรยานขึ้นรถไฟ เลือกตู้ที่มีอ่างล้างหน้าจะได้วางจักรยาน หาที่นั่งได้ปุ๊บรถไฟก็ออกทันทีขบวนนี้จอดน้อยดีจัง จอดแต่สถานีใหญ่ๆ แค่นั้น สองชั่วโมงผ่านไปอย่างไว ไม่ทันไรก็เตรียมตัวลงแล้ว สถานีราชบุรียังไม่ถึงดีคนก็ลงกัน พอรถไฟจอดที่สะพานก็คิดว่าถึงแล้วเลยลงตามเจ้าถิ่น ลงตรงนี้ใกล้ตลาด คนก็เลยลงกันเยอะ วิวสวยดีตรงนี้ ปั่นบนสะพานทางรถไฟก็สนุกดี ลมเย็นสบาย ในที่สุดก็ต้องปั่นไปสถานีรถไฟราชบุรี ไปถามเวลารถไฟขากลับและแวะเข้าห้องน้ำ จากนั้นก็ปั่นมุดในตลาด ได้ยินเสียงคุณป้าชมตามหลังมาว่าแต่งตัวน่ารักจัง ก็เล่นใส่สีสันขนาดนี้ สาวบอกว่ารถจะได้เห็นชัดเจน มาถึงที่นี่ก็ต้องพาไปถ่ายรูปกับกราฟฟิกตี้พอดีริมแม่น้ำมีงานขายของเราสองคนเลยเติมพลังทุเรียน ดูจากแผนที่ไปได้ 3 ทาง ทางนี่น่าปั่นคือเลาะริมแม่น้ำ เพราะยังไม่เคยปั่นเส้นทางนี้เลย คิดว่าจะได้เห็นสายน้ำไปตลอดทาง ความจริงแล้วมีบ้านริมน้ำตลอดทาง ได้อีกบรรยากาศความเป็นชุมชนรถเยอะไปหน่อยเวลานี้ น่าจะเพราะตรงกับช่วงเลิกเรียน ต้องปั่นระวังมากขึ้น เลือกเส้นทางถนนที่มีเลยสี่หลัก เพื่อจะได้รถน้อยๆแต่ทางนี้รถไม่น้อยเลย ปั่นไปเรื่อยๆ ไหล่ทางจากกว้างหนึ่งเลนถนนหดหายไปแทบไม่เหลือ ทางนี้ไม่อยากแนะนำใครมาปั่นเลยนะ 3087 ต้องให้กำลังใจกันตลอดทาง เพราะพาสาวมือใหม่มาออกทริปค่อยๆปั่น เอาให้ถึง หันไปดู ทำไมยิ่งห่าง แบบนี้เราจอดดื่มน้ำกันก่อนจะได้มีแรง อีกไม่กี่ กม. ก็จะถึงแล้ว ภูเขาข้างหน้าที่เห็นนั่นไงแต่สาวกลับรู้สึกภูเขาไกลห่างออกไป นี่ไงข้ามถนนข้างหน้าก็ถึงแล้ว หินเขางู ตั้งแต่ทำสะพานและทางเดินรอบเขา ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้อีกเยอะเลย จากที่เห็นคนมาวันนี้ วันอังคาร ยามเย็นยังมีคนขับรถมาจอด เดินถ่ายรูป ทั้งกล้องมือโปร และกล้องจากโทรศัพท์ ว้าวๆ มีทางจักรยานด้วย อยากรู้จังว่าจะปั่นไปไหน แต่สาวบอกคนส่วนใหญ่เลี้ยวขวากันหมดนะ เลยตามคนอื่นไป ไม่ได้ตรงไปตามเส้นทางจักรยาน เราสองคนยกจักรยานข้ามสะพาน ปั่นไปตามทางโค้งเขา สวยดีจัง คนไม่ค่อยเดินมาลึกๆกัน เกินคาด ทางเดินทำไว้อ้อมรอบเขาถึงจุดชมวิว มีทางลาดเข็นจักรยานช่วงที่มีบันไดหลายๆขั้นด้วย วันนี้เราผัดข้าวมาเอง มื้อเย็นนี้อร่อยเป็นพิเศษ นอกจากหิวแล้ว วิวยังสวย ข้าวหมดกล่องแล้วยังไม่อิ่มเลย จุดหมายต่อไปสระว่ายน้ำที่มีวิวข้างหลังเป็นภูเขาในค่ายทหารช่วงนี้กลับมาฮิตว่ายน้ำอีกครั้ง หลังจากได้ลงสระก็พาติดใจรู้สึกกระหายน้ำอาการอยากว่ายน้ำคล้ายอยากปั่นจักรยาน หนึ่งในแผนปั่นช่วงนี้ก็เลยปักหมุดแวะว่ายน้ำทุกครั้งไป หาข้อมูลเอาไว้ก่อนมาว่าสระว่ายน้ำค่ายบุรฉัตร มีให้คนนอกไม่ต้องเป็นสมาชิกมาว่ายเล่นได้ มีตั้ง 2 สระ ทั้งแบบ 50 ม. และ 25 ม. ถามพี่เจ้าถิ่นที่มานั่งชมวิว ได้คำแนะนำว่ามีทางลัดออกมาที่ค่ายจากเขาหินงูได้เลย แค่ปั่นข้ามเขามาก็เจอประตูค่าย สวัสดีนายทหารที่หน้าประตูพร้อมถามหาสระว่ายน้ำ ได้ตำตอบแล้วรีบปั่นไปตามทางว้าวๆ เห็นสระน้ำแล้วดี้ด้ามากมาย ค่าบริการไม่เป็นสมาชิก 20.-ว่ายได้ถึง 2 ทุ่ม สระเปิด 9 โมง ถ้าเป็นสมาชิกก็เหลือ 10.- ดีจริงๆขอฝากจักรยานก็ให้ด้วย นี่ก็ทุ่มแล้ว รีบไปเปลี่ยนชุดกระโดดลงน้ำดีกว่า เพิ่งเคยว่ายสระยาวๆแบบนี้ ว่ายได้ 4 รอบ ก็รู้สึกคนน้อยลงเรื่อยๆ มองดูเหลือแค่ 2 คนในสระ สักพักน้องทหารมาบอกว่าสระปิดแล้วครับ มืดตื๋อเลยบรรยากาศรอบๆ ที่พักก็ยังไม่ได้จอง ใจก็ร้องจะว่ายน้ำอีก ถามน้องทหารที่ดูแลสระว่ามีที่พักแถวนี้ไหม น้องบอกค่ายทหารที่นี่มีเปิดบริการที่พักให้คนนอกด้วยนะ ไม่ต้องเป็นทหาร ไม่ต้องรู้จักใคร น้องทหารพยายามบอกทาง ถามพี่ทหารให้ช่วยวาดแผนที่ให้ สาวฟังอธิบายอย่างดีเลยให้นำทาง พอเราทักเท่านั้นความมั่นใจก็หดหาย ปั่นเลี้ยวกลับมาที่สระว่ายน้ำถามทางใหม่น้องทหารเลยอาสาจะซิ่งมอเตอร์ไซด์นำทางไปส่ง น่ารักสุดๆ มีมาจอดรอพวกเราแวะซื้อของด้วย สาวบอกน่าจะไปต่อเองได้แล้วเลยให้น้องทหารกลับพักผ่อนก่อน เดี๋ยวจะแวะไปกินข้าวกันก่อนเข้าที่พัก ราคาที่ติดไว้ห้องแอร์ 500.- พัดลม 300.- พอสาวตกลงเลือกห้องแอร์น้องทหารที่ดูแลบอกว่า 300.- ถามย้ำอีกครั้งน้องทหารบอกว่าราคาใหม่แค่ 300.- ครับ จ่ายเงินรับกุญแจปั่นไปตึกหน้าขึ้นไปชั้นหนึ่งเลือกห้องพักตามเบอร์ที่พวงกุญแจได้เลยมัดจำไม่ต้องห้องกว้างมาก เปิดประตูมาถึงเจอห้องน้ำ มีน้ำอุ่นด้วยนะ ถัดมาเป็นห้องแต่งตัว แล้วถึงจะมีกระจกกั้นอีกทีเป็นห้องนอน มีระเบียงด้วย แต่เราต้องเตรียมอุปกรณ์มาเองนะ อย่างผ้าเช็ดตัว สบู่ ยาสระผม แปรงสีฟัน เพราะที่เตรียมให้มีแค่ เตียงนอน หมอน ผ้าหม่แค่นั้นเอง แต่ถ้าขาดอะไรร้านค้าแถวนั้นก็มีให้ซื้อ ไปเดินร้านค้าในค่ายอาจเสียเงินมากกว่าที่ตั้งใจไปซื้อ ของใช้ลายทหารละลายตาไปหมด หยิบ จับ ลองได้ ไม่ว่ากัน ใจดีจริงๆ แอร์เย็นฉ่ำหลับสบายถึงเช้าไม่อยากตื่น แผนว่ายน้ำก็เลยต้องพับไป แดดแรงมากอาจจะเกรียมได้ถ้าไปว่ายเวลานี้ 9 โมง เลยนอนต่อ กว่าจะออกมาก็เกือบเที่ยง ปั่นเที่ยวรอบค่ายก่อนเข้าเมืองขากลับเส้นนี้แนะนำปั่นสบายมาก ไหล่ทางกว้างตลอด ถนนสาย3291 ปั่นตรงมาเรื่อยๆ ผ่านเจดีย์หัก และเถ้าฮงไถ่ก็อยู่ในเส้นทางนี้ด้วย ข้างในโรงงานให้ปั่นจักรยานทะลุทุกจุด แค่บางส่วนไม่อนุญาตให้ถ่ายรูป มุมที่ถ่ายรูปได้ก็มีเยอะอยู่ รีบซิ่งทำเวลา แต่ก็ไม่ลืมแวะร้านก๋วยเตี๋ยวไข่ กลัวไม่ทันรถไฟซื้อใส่กล่องกินบนรถไฟแทนละกัน แวะที่เดียวได้ซื้อขนมมาเป็นของฝากเพียบ รีบซิ่งสุดๆ ให้ทันรถไฟ พอไปถึงสถานีเจ้าหน้าที่บอกว่ารถไฟมาช้ากว่ากำหนด 40 นาที แบบนี้ก็กินรอที่สถานีสบายเลยระหว่างรอก็มีป้ามีลุงคนพื้นที่แบกขนมมาบ้าง เข็นมาจอดบ้าง ไม่ต้องกลัวอดเลย ราคามิตรภาพ รสชาติดีอีกด้วย ขากลับขบวนนี้จอดทุกสถานียิบย่อยแต่ก็ใช้เวลา 2 ชม. นิดๆ พอกับขามา บนรถไฟมีป้าขนผักมาจากชุมพร ระหว่างทางก็เห็นป้าปอกผัก ใช้ทุกนาทีมีประโยชน์ ผักถุงโตขายหมดทันทีที่รถไฟจอดแบบนี้รู้แล้วว่าถ้าอยากได้ผักสดของทางใต้มาหาซื้อได้ที่ตลาดแถวสถานีรถไฟธนบุรีนี่เอง สาวก็เลยอุดหนุน สตอฝากป๊า ผักเหลียงฝากม้า ขนมฝากอี๊ จบทริปได้มาอีก 11 กม. รวบเป็น ทัวร์ริ่ง 22 กม. ไป-กลับ สาวมือใหม่บอกยังไม่เหนื่อย ถ้าให้ปั่นไกลกว่านี้ก็ไม่รู้ไหวไหม เราเลยข้ามเรือแล้วปั่นต่อถึงบ้าน เป็นทริปทัวร์ริ่งที่สั้นสุดตั้งแต่ปั่นมา ก็สนุกดีอีกแบบนะ ^^
